International Games Campione del Garda
English version below!
De afgelopen twee jaar hebben er niet zo veel wedstrijden plaats gevonden, hierdoor wordt iedere wedstrijd met meer dan twintig deelnemers bijna een soort piekevenement. Het was daarom ook heel erg fijn dat twee maanden voor het WK de International Games in Campione del Garda werden georganiseerd. Het zou een mooi moment worden om te kijken waar ik stond in een veld van ongeveer zeventig man. Wat het team en ik van tevoren al wisten was dat we veel stappen hadden gezet in de winter. Dat is ook logisch als je nagaat dat we in Aruba twee maanden lang iedere dag hebben kunnen varen. Hoe dat zich echter zou verhouden met andere sterke landen wisten we nog niet.
Foto door Martina Orsini
Na dag één werd het nog niet direct duidelijk in hoeverre wat we getraind hadden goed had uitgepakt. Vanwege de windomstandigheden moesten we de slalombaan varen, iets wat we niet veel hadden getraind door de windomstandigheden die we in Aruba hadden. Ik was echter in staat om het puntenaantal de beperken voor de eerste dag, waardoor ik uiteindelijk op een zestiende plek stond na dag 1.
Foto door Martina Orsini
Dag twee begon met iets meer mijn condities, de wind was goed genoeg een baan te varen waarmee we aan de wind konden varen en dat is nou precies waar mijn kracht ligt. Hoewel ik slordig aan het racen was, was ik in staat om van zestien naar veertien te klimmen en zelfs in één van de zes races van die dag een derde plek te varen.
Dag drie was een belangrijke: op deze dag zou waarschijnlijk een marathonrace, die telt voor het dubbel aantal punten, worden gevaren samen met wat andere races en als alles goed zou gaan zou ik hiermee de medalrace kunnen halen. Als ik dit kon halen, zou het in theorie nog mogelijk zijn om het evenement te winnen; veel om voor te vechten dus. In de slalomrace was ik in staat om een eerste en derde plek te verwerven in de eerste twee races, vervolgens werd de marathon gehouden.
De marathonrace begon dramatisch; na vijf minuten varen lag ik vijfentwintigste en dat was simpelweg teveel om de medalrace nog te halen. Gelukkig duurt de marathon een uur en hadden we dus een hele lange rit te gaan. Ik heb op snelheid en varen op windvlagen mezelf teruggekrabbeld naar een twaalfde plek, meer zat er helaas niet in maar dat zou wel genoeg moeten zijn om de medalrace te halen dacht ik.
Foto door Martina Orsini
En genoeg was het! De medalrace bestaat uit drie eliminatieraces. Ik ging uiteindelijk als elfde de medalrace in, dit betekende dat ik zou beginnen in de kwartfinale (7 man) en bij de beste vier van die race zou moeten zitten om door te gaan naar de halve finale. Omdat ik elf stond, en het slechts mogelijk binnen de medalrace twaalf was, had ik niet veel meer te verliezen. Ik ging die race er dus vol voor en was in staat hem te winnen. Het maakt eigenlijk niet uit waar je eindigt in de top 4 in die kwartfinale, maar het was wel goed voor het zelfvertrouwen.
De halve finale (6 man) was iets spannender, om door te gaan naar de finale moest je namelijk bij de beste twee zitten. Hoewel ik er goed bij lag, zat er uiteindelijk slechts een vierde plek in deze eliminatie in. Dat betekende dat ik het evenement uiteindelijk afsloot met een zesde plek overall en een eerste plek in de onder 21 jaar.
Al met al ben ik daar heel erg tevreden over. Ik denk zelfs dat het niet veel beter had kunnen gaan op die laatste dag. Er zijn echter nog genoeg dingen die getackeld kunnen worden in aanloop naar het WK in Silvaplana. Ik ga er daarom alles aan doen om de lat nog hoger te kunnen leggen in augustus wanneer het belangrijkste evenement van het jaar van start zal gaan.
English version
Over the last couple of months we were not able to sail big regatta’s. It is because of this that the International Games in Campione del Garda, which was held at the end of May, was very important for me, as it was my only big iQFoil event before the world championships in Silvaplana (August 2021). My team and I were quite confident that we were fast previous to this event, but this would be the first time to see whether what we thought was actually true.
Photo by Martina Orsini
The first day came as a bit of a surprise for us. Because of lack of wind during the start of the day we had to race a slalom course. This was a race format that we had not been able to try out a lot as the wind force in Aruba was usually too much to race in such a format. That is why for me a 16th place after day one was nothing to complain about.
Photo by Martina Orsini
On the second day we started with a bit more wind, which meant that we would be sailing an upwind course. This was exactly what we had been training for in Aruba, so I was confident that I would be able to make an impact on my ranking. Even though I had some very sloppy races, I was able to climb up to 14th and I even managed to become third in one of the races.
The third day would be very important for me, as the next day the fleet would be divided into two groups; top 12 would race each other in what we call a medal race, the rest would race in the regular format. It was of course, as I was in 14th at that moment, my goal to get up to at least 12th so I could join the medalrace on the last day.
Photo by Martina Orsini
Day three started well, but after a bad start in the marathonrace – an hour-long race which counts for two races- I was worried that I would not be able to make the medalrace. Luckily I managed to fight myself back from 25th to 12th for that race, which would probably be enough for me to get into the most important race of the event.
As you can imagine I was very happy when I saw that my racing had been good enough to qualify for the quarter finals of the medalrace, which meant I had to compete against 6 guys ranking from 12th to 6th. By winning the quarter final I managed to qualify with three others for the semi-finals. Unfortunately I was not so lucky in the semis as I was in the quarters, as becoming 4th in the semi-finals is not enough to advance to the finals. It meant I would end this event as 6th overall and as 1st in the U21 category!
Of course this result adds fuel to the fire, it’s time to tackle the mistakes I made during this event and make sure I will be at my best at the world championships in Silvaplana in August 2021.
