WK Brest 2022: Wereldkampioen!

Van jongs af aan heb ik gedroomd van dit moment, en elke keer als ik bij een prijsuitreiking was, kon ik niet anders dan fantaseren over de dag dat ik zelf bovenaan het podium zou staan. Na het winnen van mijn eerste internationale evenement in de U21-klasse in 2021, wist ik dat deze droom dichterbij was dan ooit tevoren.

Hoewel ik tijdens het WK in Silvaplana datzelfde jaar niet het goud mocht dragen, was het zilver om mijn nek glinsterend genoeg om me te doen beseffen dat ik steeds dichter bij mijn doel kwam. Het doel voor 2022 was helder: wereldkampioen worden in de U21-klasse. Na een overal 9de plaats op de Princess Sofia Trophy en een moeilijke tweede plaats U21 op het EK was ik vastbesloten om te winnen op het WK, waarvan ik wist dat het niveau niet veel hoger zou zijn dan tijdens het Europees kampioenschap.

Het WK Brest was een uitdagend evenement. In oktober staat er ofwel bijna geen wind, ofwel juist heel veel wind, en wij hadden het eerste; zeer weinig wind en uit een richting waar we weinig mee konden. Maar mijn maandenlange training in Nederland, waar ik geoefend had met wind uit alle richtingen, hielp me om goed door de eerste paar windluwe dagen heen te komen.

Met nog twee dagen te gaan, had ik een flinke voorsprong op mijn concurrenten. Ik stond bij de beste 20 van het hele evenement van de senioren, terwijl de eerstvolgende in het U21-klassement rond de dertigste plek stond. Ik had mijn zinnen niet alleen gezet op de wereldtitel, maar ook op een top 10-positie bij de senioren. Helaas verliep de voorlaatste dag niet zoals gepland; na enkele slechte races was ik bijna 10 plaatsen gezakt in de ranking en stond ik zelfs één punt achter op de nummer 1 in het U21-klassement.

Op de laatste dag leek het erop dat we niet meer zouden kunnen varen vanwege de storm. Ik begon de hoop op te geven dat ik de wereldtitel zou kunnen winnen, net zoals het Europees kampioenschap van het jaar ervoor. Maar met nog twee uur te gaan voordat de dag definitief voorbij zou zijn (we kunnen racen tot zonsondergang), besloot het racecomité toch om nog drie races te doen.

Uiteindelijk was het genoeg. Met slechts één punt verschil op de nummer twee wist ik de wereldtitel te claimen. Het was een overwinning die met overmacht had moeten plaatsvinden, maar uiteindelijk met keihard knokken behaald is. Niemand kan me deze titel meer afnemen: ik ben de wereldkampioen U21 van 2022!

En hopelijk is dit slechts het begin van nog vele overwinningen.

English version

World Champion at the 2022 IQFoil Class World Championships in Brest!

For as long as I can remember, I have dreamed of winning; every awards ceremony I have attended where I was not a part of gave me the opportunity to dream about the first moment I would stand on the top step. After winning my first international event in the U21 class in 2021, I knew that this reality was closer than ever before.

That year, I also made it to the podium in the U21 class at the World Championships in Silvaplana. Although I did not get to wear the gold medal around my neck, the silver shone like something I had never experienced before. The goal for 2022 was clear: U21 World Champion.

After an overall 9thposition at the Princess Sofia Trophy and a difficult second place U 21 at the European Championships, it was clear that I could certainly win the World Championships in this category. If it had not been for two disqualifications, I would have been the European champion, and the level would not be higher than during that event. The World Championships in Brest was a challenging event.

Brest is a special place for wind in October; either there is almost no wind because all the wind is sucked into a storm elsewhere, or there is a lot of wind. We had the first during the World Championships; very little wind and it was blowing from a direction that we couldn't do much with. These wind conditions made for challenging races and many upsets. However, the months of training in the Netherlands with wind from all different directions helped me to navigate those first few windless days.

When there were still two days of sailing left, I had a significant lead over my competitors. I was in the top 20 of the senior event, and the next one in the U21 rankings was around 30th place. I had not only set my sights on the world title but also on a top 10 spot among the seniors. Unfortunately, the penultimate day did not go as hoped; after some poor races, I had dropped nearly 10 places in the rankings and was one point behind the U21 leader.

On the last day, we got a storm, and it seemed like there would be no racing on this day, and that the world title, like the European title in 2022, would slip through my fingers. As the hours passed, and we waited on the shore, I began to give up hope. With two hours to go before the day was definitively over (we can race until sunset), the race committee saw a possibility to do three more races, and so it happened.

In the end, it was enough. With a one-point difference from second place, I was able to claim the world title. It was a victory that should have taken place with overwhelming power, but it was ultimately achieved through hard fighting. It is a title that no one can take away from me: U21 World Champion 2022!

Hopefully, the first of many.