EK Mallorca
Europese kampioenschap RS:X voor senioren en jeugd
Op 7 april begon het Europese kampioenschap RS:X voor senioren en jeugd. Ik ging ernaartoe met een bepaalde ambitie, een zogenaamd droomdoel. Het lijkt mij namelijk supergaaf om mee te doen aan een medal-race, hiervoor moet je in de top 10 zitten.
Met dat als doel begon ik dus aan mijn eerste dag, ik wist dat dat absoluut niet makkelijk zou worden en dat ik echt alles zou moeten geven om op die plek te komen. Dat zorgde er dus ook voor dat ik meteen al op de eerste start te vroeg over de startlijn ging en dus gediskwalificeerd werd.
Dat was even pittig, direct op je eerste race het volle aantal (straf)punten. Dat maakte me te voorzichtig op de twee andere starts van de dag, ik wist namelijk dat als ik nog eens vals zou starten ik niet eens meer zou kunnen meevaren in de Goldfleet, wat dus alleen voor de beste 50% van de deelnemers is weggelegd...
Gelukkig wist ik me op de tweede wedstrijd dag goed te herstellen, waardoor ik een plek of dertig kon stijgen ten opzichte van de eerste dag, dat was gelukkig genoeg om in ieder geval in de Goldfleet mee te kunnen varen. Hoewel ik wist dat een resultaat binnen de top 20 al lastig zou worden met het aantal punten die ik had gepakt over de laatste twee dagen, had ik nog steeds alle motivatie om zo veel mogelijk uit mijn evenement te halen.
Vanaf dat moment ging het eigenlijk steeds wat beter. Ik begon weer scherper te starten, ik had immers toch niet veel meer te verliezen na de slecht verlopen eerste dag. Het was fijn dat ik me op dag twee had kunnen herstellen, want daardoor kreeg ik toch de kans om met de top van de jeugd mee te starten. Dat geeft toch een ander soort aspect aan het spelletje dan als je in de Silverfleet zit.
Zo kom je erachter dat je genadeloos wordt afgestraft als je even niet oplet. Eén keer de verkeerde hoek invaren en je ligt vrijwel gegarandeerd in de middenmoot of achteraan. En als je dat meer dan één keer overkomt heb je een slechte race te veel, je krijgt namelijk maar één aftrek in 6 races.
Al met al ben ik er dus achter dat ik nog een lange weg te gaan hebt. Dat is niet erg, het betekent alleen dat ik mijn verwachtingen wat moet aanpassen. In de eerste helft van een evenement worden de kwalificaties gevaren (is het veld minder sterk) en moet ik beter presteren, meestal gaat het tot nu toe beter in de tweede helft van de week maar dan moet de achterstand niet te groot zijn.
Uiteindelijk ben ik geëindigd als nummer 32 van Europa. Ook al ben ik hier niet super tevreden mee, het is wel het beste resultaat dat ik tot nu toe behaald heb. Zo heeft ieder evenement zijn negatieve en positieve kanten. Inmiddels zijn we bezig met de voorbereiding voor de Medemblik Regatta, die op zaterdag 18 mei begint, met een erg sterk internationaal veld. Dan volgt in augustus het WK, dat dit jaar in St. Petersburg wordt georganiseerd.
